Środki służące egzekwowaniu kontaktów z dzieckiem przewidziane są w Kodeksie postępowania cywilnego. W szczególności osoba, która wbrew orzeczeniu sądowemu, utrudnia spotkania rodzica z dzieckiem może zostać obciążona karą pieniężną.
Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem rodzinnym i opiekuńczym, niezależnie od władzy rodzicielskiej, rodzice mają co do zasady prawo kontaktowania się ze swoim potomstwem. Służy to właściwemu rozwojowi dziecka i jest uzasadnione jego dobrem. Często zdarza się tak, że małoletni przebywa na stałe u jednego rodzica, natomiast z drugim może widywać się w określone dni tygodnia lub kilka razy w miesiącu. Reguły takich kontaktów ustalane są przez sąd. Możliwe jest również zawarcie w tym przedmiocie ugody przez rodziców dziecka.
Do niedawna brakowało skutecznych sposobów służących egzekwowaniu kontaktów z dzieckiem w razie ich utrudniania przez drugiego rodzica. Dlatego 26 maja 2011 roku do Kodeksu postępowania cywilnego sejm wprowadził zmiany. Obecnie w razie utrudniania uprawnionemu rodzicowi kontaktów z dzieckiem zastosowanie mają właściwe przepisy KPC.
Środki służące egzekucji kontaktów:
1) Zagrożenie nakazem zapłaty na rzecz uprawnionego. Sąd opiekuńczy będzie mógł zastosować taki środek w sytuacji, gdy istnieje uzasadniona obawa naruszenia obowiązków, które wynikają z postanowienia o kontaktach.
2) Nakaz zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego. Środek ten będzie miał zastosowanie w przypadku, gdy zagrożenie nakazem zapłaty nie poskutkuje. Jeżeli jeden z rodziców mimo ostrzeżenia wydanego przez sąd, utrudnia lub uniemożliwia kontakty uprawnionego z dzieckiem, odpowie za to finansowo.
Przepisy nie określają jednoznacznie wysokości sumy pieniężnej, jaka w takim przypadku powinna być zasądzona. Będzie to z pewnością uzależnione od liczby i wagi naruszeń, a także od sytuacji majątkowej ukaranego.
